Rosiczki - z klimatu tropikalnego/subtropikalnego

Rosiczki owadożerne z klimatu tropikalnego oraz subtropikalnego należą do jednych z najłatwiejszych w hodowli. Większość gatunków z tej grupy roślin ma niewielkie wymagania i charakteryzuje się o stosunkowo dużą tolerancją na niekorzystne warunki. Są najczęściej polecanymi gatunkami dla początkujących hodowców. Rosiczki tropikalne nie tylko są łatwe w hodowli, ale również mają bardzo atrakcyjny wygląd, prezentując się zjawiskowo w każdym domu. Najczęściej wybieranymi i polecanymi gatunkami z tej grupy roślin owadożernych, szczególnie dla początkujących osób, są:

• Drosera Capensis Typical
• Drosera Capensis Alba
• Drosera Capensis All Red
• Drosera Capensis Broad Leaf
• Drosera Spatulata
• Drosera Aliciae
• Drosera Madagascariensis

Hodowla i pielęgnacja

Podłoże

Jako podłoże dla rosiczek stosuje się kwaśny torf SPHAGNUM o Ph 3,5-5 bez nawozów i różnego rodzaju dodatków. W zastępstwie można stosować zwykłe kwaśne torfy ogrodnicze (bez dodatków, nawozów, zanieczyszczeń mineralnych – często zastosowanie złego podłoża skutkuje zerowym kiełkowaniem roślin, gdyż rośliny owadożerne wymagają ubogiego w związki mineralne podłoża). Gdy nie jesteśmy pewni, czy posiadamy odpowiedni torf, wtedy warto zakupić podłoże u wyspecjalizowanych firm lub hodowców zajmujących się hodowlą roślin owadożernych.

Podlewanie i wilgotność

Rosiczki owadożerne podlewamy przez podsiąkanie, tak aby w podstawku stale było ok. 1-3cm wody w zależności od wielkości doniczek. Rośliny te wykazują stosunkowo dużą tolerancję w stosunku do używanej wody, a szczególnie rosiczki Capensis. Dlatego też są one polecane dla początkujących hodowców. Woda, którą najlepiej stosować w hodowli to podobnie jak w przypadku pozostałych roślin owadożernych:

• woda destylowana/demineralizowana (do zakupienia w hipermarketach spożywczych/budowlanych na działach z akcesoriami samochodowymi w cenie 2-5zł za 5l, stacjach benzynowych w tej samej cenie dostaniemy ok. 1l)
• woda z filtra odwróconej Osmozy

W zastępstwie można stosować:

• deszczówkę, jeśli jesteśmy pewni, że nie jest zbytnio zanieczyszczona (można dla próby stosować na pojedynczych egzemplarzach przez okres kilku miesięcy)
• przegotowaną, odstaną na kilka dni kranówkę (tylko jeśli nie jest zbyt twarda i zanieczyszczona – wapń odkwasza podłoże, oblepia korzenie i roślina zamiera, pozostałe związki uszkadzają system korzenny)
• po prostu kranówkę, jeśli jest naprawdę uboga w wapń i nie ma w niej zbyt wielu szkodliwych zanieczyszczeń, niestety ten stan wody jest w niewielu miejscach w Polsce.

Zarówno stosowanie deszczówki i kranówki jest bardzo ryzykowne (zwłaszcza że ocena jest "na oko"). Jest to niebezpieczne przede wszystkim przy wysiewie nasion i sadzonkach. Najlepiej sprawdzać na próbce nasion i rosiczek. Pamiętajmy, że w ten sposób ryzykujemy iż nasze rośliny owadożerne będą szybciej lub wolniej obumierały, a działalność zabójczych związków zawartych w wodzie może być widoczna dopiero po kilku miesiącach. Dlatego alternatywne metody podlewania są jak najbardziej możliwe, aczkolwiek niezalecane.

Wilgotność dla rosiczek powinna być w granicach 70-90%. Zazwyczaj wystarczy hodowanie większej ilości roślin w pobliżu siebie, wyłożenie podstawki keramzytem i utrzymanie w miarę stałego poziomu wody, której parowanie podwyższy odpowiednio wilgotność. Problem zazwyczaj występuje w okresie jesienno-zimowym, w momencie gdy zaczyna się sezon grzewczy. Bardzo suche powietrze w domowych hodowlach prowadzi zazwyczaj do zaniku lub znacznego zmniejszenia kropelek cieczy na rosiczkach owadożernych oraz do lekkiego obsychania brzegów liści. W celu podwyższenia wilgotności stosuje się również:

• foggery
• małe szklarenki
• terraria itp.

Nawożenie i karmienie

Ogólna zasada w hodowli roślin owadożernych mówi, że nie stosujemy nawożenia. Natomiast są od tego wyjątki. Nawet w jednej grupie, każdy gatunek różnie na nie reaguje. Szczególnie dobrze pod tym względem wypadają wszystkie rosiczki Drosera Capensis. Można w tym celu używać zarówno nawozów, które będą powoli i stopniowo uwalniać związki mineralne (jak Osmocote), jak również niewielkie dawki nawozów przeznaczonych dla storczyków i innych roślin lubiących podłoża o kwaśnym odczynie. Należy jednak zachować zdrowy rozsądek, by nie uszkodzić systemu korzennego rosiczek. Nawożenie najlepiej rozpocząć od wybranej próbki rosiczek owadożernych.

Najlepszym źródłem składników odżywczych stanowią dla rosiczek łapane owady, które możemy sami dostarczyć. W tym celu prowadzone są hodowle muszek owocówek, które są idealnym pokarmem dla roślin owadożernych, a szczególnie rosiczek.

Oświetlenie

Rośliny te rosną najlepiej w najbardziej nasłonecznionych miejscach. W polskich warunkach spokojnie mogą się prażyć w upale na południowym oknie (jednak należy im zapewnić dużo wody i w miarę wysoką wilgotność powietrza). W okresie jesienno-zimowym zaleca się stosowanie sztucznego oświetlenia (najlepiej świetlówkami o barwie jak najbardziej zbliżonej do światła dziennego lub specjalistycznymi do roślin). Należy również pamiętać, by nowo nabytych rosiczek mięsożernych nie wystawiać na działanie mocnego, bezpośredniego słońca (należy przeprowadzić aklimatyzację i dać roślinie czas na aklimatyzację do nowych warunków).

Zbyt małe nasłonecznienie powoduje:

• niewybarwianie się roślin
• wydłużanie się nowych liści, są one coraz bardziej wątłe, krótsze, blado-zielone
• obsychanie młodych pędów
• brak lub karłowate kwiatostany
• osłabienie roślin, szybkie rozwijanie się pleśni
• powolny wzrost roślin

Rozmnażanie

Najpopularniejszy, domowy sposób to z wysiew nasion, sadzonki liściowe, dorosłe okazy – podział kłącza. Na skalę produkcyjną stosuje się metodę "in vitro".

Wysiew nasion rosiczek owadożernych

Na początku szczególną uwagę należy zwrócić na wielkość nasion rosiczek - są one bardzo małe, w zależności od gatunku w postaci "patyczków", kuleczek o rozmiarach nie większych od kurzu. Dlatego należy zachować sporo ostrożności, aby jednym ruchem ręki nie pozbyć się wszystkich nasion.

Sposób i warunki wysiewu nasion są stosunkowo proste. Umieszczamy torf w doniczce, lekko ugniatamy i kładziemy doniczkę w podstawce, wlewamy do podstawki tyle wody, ile się zmieści. Czekamy, aż podłoże nasiąknie wodą i stanie się wilgotne/lekko błotniste. Gdy cała woda wsiąknie, należy ją uzupełnić. Następnie na wilgotny torf wysiewamy ostrożnie malutkie nasionka – ja robię to w ten sposób, że po otwarciu papierka delikatnie wykałaczką zrzucam równomiernie nasiona na torf. Nie zasypujemy nasion, nie przygniatamy - jak spadły na torf, tak zostawiamy. Zaleca się nakrycie doniczki podziurawioną folią, aby na czas kiełkowania zwiększyć wilgotność i przyspieszyć kiełkowanie. Nie jest to konieczne, aczkolwiek pomaga w pierwszym stadium hodowli. Kiełkowanie rosiczek następuje po ok. 1-7 tygodniu od momentu wysiania. Czas, po którym pojawią się młode roślinki zależy głównie od stworzonych warunków hodowli, które mają istotny wpływ na kiełkowanie i rozwój rosiczek. Duże znaczenie ma również fakt, że im świeższe nasiona zostaną użyte, tym szybciej wschodzą i procent wykiełkowanych roślin jest dużo większy. W okresie jesiennym i zimowym wysiew należy doświetlać (8-12 godzin dziennie). Najlepszy efekt dają żarówki i świetlówki specjalistyczne. Brak wystarczającej ilości światła i ciepła może bardzo opóźnić i zmniejszyć kiełkowanie nasion, czasem może w ogóle nic nie wyrosnąć. Rosiczki owadożerne z rejonów o klimacie tropikalnym/subtropikalnym ze względu na rejon pochodzenia, wymagają dużych ilości światła i sporej wilgotności.

Uwaga: jeśli jesteś początkującym hodowcą, nie wysiewaj wszystkich nasion od razu – w razie komplikacji można będzie bez problemu rozpocząć po raz kolejny hodowlę. Nasiona powyższych warunków mają wysoki odsetek kiełkowania nawet dłuższym okresie od zbioru (niejednokrotnie nawet po kilku latach).

Przesadzanie

Co 1-3 lata jak przerośnie doniczkę, wraz z całą bryłką ziemi. Można częściej, zwłaszcza gdy roślina szybko przerasta doniczkę.

Uwagi

• nie spryskujemy roślin, wyjątkiem jest podniesienie wilgotności, gdy nie mają kropelek w okresie grzewczym
• stare, usychające liście ucinamy ostrym narzędziem od miejsca usychania lub w momencie, gdy cały liść uschnie, zapobiega to rozwijaniu się pleśni u podstawy rosiczek owadożernych.
• nie karmimy roślin mięsem i produktami sztucznie przetwarzanymi; wyłącznie żywe owady powinny stanowić przekąskę dla rosiczek.

Galeria - rosiczki owadożerne z własnej hodowli